Search This Blog

Friday, 29 March 2013

The Weapon of a Believer




Abu Muhammed


As human beings, our life in this world is one characterised by fluctuating conditions that make us happy and those that are a means of causing us sadness. No one experiences perpetual bliss and neither are problems never ending. Life by its very nature is a test. 

In the Quran Allah Jalla wa aala says, 

'He is the One that has created Life and Death in order to test who amongst you is best in conduct' – (Quran:Surah 67, Verse 2)

Pleasant & favourable conditions demand us to be grateful and humble while adverse conditions demand of us to be patient and to seek Allah's help. 

As Believers we ought to believe that every condition is a manifestation of the Will of Allah Jalla wa aala. What 
has passed us was not meant to befall us and what has befallen us was not meant to pass us. Assistance comes with patience, relief after affliction and ease after difficulty (Hadith-Tirmidhi).
Our faith and belief is tested when undergoing difficulties and afflictions. These difficulties may be physical, emotional, financial and/or psychological. This is borne out by the following verse of the Quraan,

'Verily We will test you with some fear, hunger, and loss of wealth, life or the fruits (of your labour)-(Quran:Surah 2, Verse 155 )


These adverse conditions may at times be upon an individual, a family, a community or as today in the world upon large sections of the Ummah as is the case in Palestine, Syria, Afghanistan, Burma and other parts of the world. 

Should anyone who is facing some form of test be told to resort to Dua then this suggestion would probably be met with a gaze of disbelief as if to say, 'And what can be achieved through Dua?' Should this solution be offered as a panacea for the problems of the Ummah today we would be scoffed at and ridiculed as being totally non pragmatic and impractical – if not verbally then in thought. However, in the Seerah there is an incident where the Noble Messenger of Allah (peace be upon him) came across a community of people going through a tribulation he said,'Why don't they supplicate (make Dua) to Allah for assistance?'

Can we say that the Noble Messenger of Allah (peace be upon him) was non pragmatic or impractical? (May Allah protect us from such thoughts and statements)
In fact every Muslim will readily admit that he(pbuh) was THE most practical and pragmatic person.

So how do we reconcile this with the type of thought processes that we employ today?

The reason for this disparity is because with us Dua (Supplication) has become a ritual, devoid of any life, and has become our final resort after all options and means have been exhausted - more like an act of desperation while what the Noble Messenger wished to highlight was that Dua (Supplication) was to be the first recourse of a Believer before anything else and the last action after everything else and upheld in the intervening period while executing our plans and actions with great diligence! Dua has the unique ability to change destiny (Hadith-Tirmidhi). The other reason was the absolute faith of the Noble Messenger of Allah (Peace be upon him) that Dua was indeed a means of direct communication with the Creator of the Universe by virtue of which His help and assistance could be harnessed and solicited. This is amply borne out in the lives of the Prophets (Upon them be peace) that are presented in the Quraan who utilised this 'weapon' to solicit the help of the Creator of the Universe when all their efforts, in an increasingly hostile environment, for the reformation of their nations had not been heeded. A very poignant example of this is the incident of the Prophet Nuh (Upon him be peace). In the Quraan Allah Jalla wa aala mentions the incident in the following words,
                                                                         


‘The people of Noah denied and they belied Our Servant and said, ‘He is a madman’ and threatened him.                                                                                                                    
He therefore supplicated (through Dua) to his Lord (saying), ‘I am overpowered! Assist me?’
We therefore opened the gates of heaven, with water flowing furiously.
(And) We caused springs to gush out from the earth, so that the two waters met in a quantity that had been destined’ (Quran:Surah 54, Verse 9-12)
The above verses in the original Arabic language are very powerful and conjure up an image of vast volumes of waters gushing forth profusely from both the earth and the skies until the earth was water logged and all those that had belied and ridiculed the Messenger were drowned in the deluge. We can safely say that the Prophets (Peace be upon them), in discharging their responsibility of calling towards the Creator, qualified for His assistance and the action that motioned this assistance that the forces of ‘nature’, which in fact make up the army of Allah Jalla wa aala, immediately conspired in favour of the Prophets (Upon them be peace) was that of lifting their hands in Dua (Supplication).

At the time of the battle of Badr, with the future of Islam under threat, when a small ill equipped band of 313 faced an army of 1000 well equipped the Noble Messenger of Allah (Peace be upon him) spent the entire night on the eve of the battle begging and supplicating unto Allah for His assistance and the next day Allah Jalla wa aala granted the greatest victory in the annals of Islamic history.



‘Please make Dua, the enemy ships have left the shores carrying reinforcements’

This person responded saying,

‘Don’t fear O Salahudin! Verily the tears of the night have drowned the enemy ships’

A short while later news was received that these ships had sunk.

Such is the power of Dua which has been rightfully referred to by Scholars as the ‘weapon’ of a believer
In a hadith it is mentioned that ‘Dua is the essence of worship’ (Hadith-Musnad Ahmed & Tirmidhi)
In fact in another hadith it is mentioned that,‘Dua IS worship’ (Hadith-Sunan Abu Dawood)

If one ponders and reflects on the above ahadith one will realise that they are very clear, definite and absolute statements. How is it that we give so little attention to that described as both the ‘essence’ of worship as well as worship itself?

The reason for this is because we tend to look at the outward form of Dua which, when compared to other's acts of Ibadah (worship) is 'less strenuous' and 'exertive' in terms of time, place, language and physical exertion. While there are conducive and opportune moments when Duas are accepted in relation to the above there are no restrictions or specifications on the act of Dua. Dua can be made at any time, in any place, in any language, when a woman is in her menses and also in a state of ceremonial impurity.

Dua is the ultimate form of Abdiya (Bondsman-ship) in that it is an expression of one’s total dependence on Allah Jalla wa aala knowing that every single condition, good or bad, happy or sad, benefit or harm, wealth or poverty, is exclusively in the hands of Allah Jalla wa aala and that He alone is the ultimate Causer of causes. With Him are the keys to His unlimited and unending treasures.

Dua is that act which ‘connects’ the slave to his Master who, when he lifts his hands as begging bowls in an expression of begging as a beggar does, (O mankind! It is you who stand as beggars in your relation to Allah, and it is Allah Who is Free of all wants, Worthy of all praise –(Quran:Surah 35, Verse 15) in total humility, with an attentive heart (Hadith-Tirmidhi), having full hope in his Creator, Maker, Sustainer and Cherisher (Hadith-Tirmidhi) attracts the gaze of Mercy of the Master who feels shy in turning His slave away empty handed (Hadith-Ahmed, Abu Dawood). If it is not in the nature of a mother to turn her child away empty handed no matter how disobedient a child may be, how is it possible that the One who is THE MOST MERCIFUL  and who has placed mercy in the hearts of all mothers turns away His slave, empty handed, after turning to Him? How is it possible for the One who becomes angry when his slaves do not supplicate to Him (Hadith-Sunan Ibn Majah) not to be happy when they do?

Continuously turning to Allah Jalla wa aala in Dua is a sign of one’s conviction in Him and the more one turns to Him the more one’s faith increases. Dua is a condition of the heart and conversation with One’s Maker in the language of one’s choice. Dua is a means of asking Allah Jalla wa aala for the fulfillment of ALL our needs no matter how mundane or insignificant as even a shoe lace (Hadith-Tirmidhi) or significant as facing overwhelming odds in the battlefield. Remember that in the vocabulary of Allah Jalla wa aala there are no words such as impossible, unattainable and/or insurmountable. Dua in times of ease is gratifying and engenders humility while at the same time serves as an assurance of our Duas being accepted in times of difficulty (Hadith-Tirmidhi). Dua in times of difficulty, accompanied by the shedding of tears is uplifting, invigorating, assuring, cleanses, refreshes and provides solace and relief to a broken heart.

In current times as individuals we are faced with so many tribulations and internationally, the Ummah, is faced with crises across the globe that, at times we cannot help but feel helpless, frustrated and depressed. In such times we have the choice of negotiating these hurdles all by ourselves or through voicing our dissent by petitioning the ‘powers’ that be or to utilise THE most powerful ‘weapon’ at the disposal of every Believer – Dua, and stand up before Allah Jalla wa aala and to petition Him for His help as He alone is the one who has power over everything and every situation.

That Choice rests with YOU!
                                                             

Swami Luxmi Shankracharya at - Kanpur-on Glorious Quran

I Don’t Want To Go To Friday Prayer!



A man wrote a letter to the editor of a newspaper and complained that it made no sense to go to listen the Sermon every Friday. 
“I’ve gone for 30 years now,” he wrote, “and in that time I have heard something like 3,000 sermons. But for the life of me I can’t remember a single one of them. So I think I’m wasting my time and the Imams they are wasting theirs by giving sermons at all.”
This started a real controversy in the “Letters to the Editor” column, much to the dismay of the editor. It went on for weeks until someone wrote this clincher:
"I've been married for 30 years now. In that time my wife has cooked some 32,000 meals. But for the life of me, i cannot recall what the menu was for a single one of those meals.
But i do know this: they all nourished me and gave me the strength i needed to do my work. if my wife had not given those meals, i would be dead today."


Do you where is GOD?



Two little boys, aged 7 and 9, are excessively mischievous. They are always getting into trouble 
and their parents know all about it. If any mischief occurs in their town, the two boys are probably involved. 
The boys’ mother heard that a preacher in town had been successful in disciplining children, so she asked if he would speak with her boys. The preacher agreed, but he asked to see them individually. So the mother sent the 7 year old first, in the morning, with the older boy to see the preacher in the afternoon. 
The preacher, a huge man with a booming voice, sat the younger boy down and asked him sternly,
“Do you know where God is, son?”
The boy’s mouth dropped open, but he made no response, sitting there wide-eyed with his mouth hanging open. So the preacher repeated the question in an even sterner tone, 
"Where is God?!"
Again, the boy made no attempt to answer. The preacher raised his voice even more and shook his finger in the boy's face and bellowed, "Where is God?!"
The boy screamed and bolted from the room, ran directly home and dove in the closet, slamming  the door behind him. 
When is older brother found him in the closet asked, "What happened?"
The younger brother, gasping for breath, replied, "BOSS we are in BIG trouble this time."
"GOD is missing and they think we did it!"



Thursday, 28 March 2013

Be mindful in your treatment of women!



The recent violent rape and mutilation of a 17 year old girl in the ‘sleepy’ town of Bredasdorp in the Cape Province of South Africa sparked country wide outrage and anger. While this incident has placed South Africa squarely in the international limelight as being the ‘Rape Capital’ of the world with an estimated 683 000 incidents of rape annually, it has to be stated that Rape is an international phenomena that takes place both in developed and developing countries, in countries traditionally classified as ‘civilised’ and ‘first world’ as well as those known as ‘uncivilised’ and ‘third world’. While we can go down the route of making this issue a ‘numbers game’ and declaring the country with the lowest incidence of rape to be most civilised, the fact of the matter is that even one rape is one too much. Rape is reflective of a deep-seated, systemic dysfunctionality of a society wherein women are treated with total disrespect having no value.
 On the scale of ‘ill treatment and disrespect shown to women’ rape may well weigh the heaviest, given its gruesome nature and violation of a woman’s honour there are many other acts of physical, verbal and psychological abuse, mostly domestic perpetrated against women even in the most civilised countries and societies, symptomatic of a serious underlying psychological problem in the manner and way women are treated. In America, the so called bastion of freedom and liberties of the modern world and the protagonist of modern day feminism,

·         22 million women in the United States have been raped in their lifetime. (National Intimate Partner and Sexual Violence Survey 2010)

·         More women are injured due to domestic violence than those injured in car accidents and muggings combined (‘Hope Alliance report’)

·         One woman is beaten by her husband or partner every 15 seconds (UN Study on the Status of Women)

·         25% of American women will suffer domestic violence in their lifetimes (Survey of Women’s health)

·          Cost of domestic violence by partners exceeds $5.8 billion of which $4.1 billion are for direct medical and mental health costsMore than 8 million days of paid work lost collectively by victims of domestic violence which is equivalent to the loss of 32 000 full-time jobs (Cost of Intimate Partner violence against women in the United States, – Centres for Disease Control & Prevention, Atlanta) 

If such is the incidence of physical abuse one can well imagine the level of verbal and psychological abuse and general disrespect that women face. The manifestation of abuse is nothing other than a reflection of the psyche of society moulded, shaped and churned out by the mass media machinery where women are used to sell anything from a tooth pick to a truck tyre! Hence women are seen as nothing other than commodities and sex objects whose only function is to serve the visual and physical gratification of men. A woman is judged more on her physical appearance than her mental and intellectual capacity. The multimillion dollar fashion and cosmetic industry, which generates almost $600 billion a year, is sufficient proof of this.
The current situation that women the world over find themselves in, although camouflaged by all the glitz and glamour, is not very different to the situation that women found themselves in during the period of Jaahiliya (Ignorance) of pre Islamic Arabia.  Arabia was a male-dominated society. Women had no status or rights of any kind other than as sex objects and commodities that could be bought, sold and even disposed of. The number of women a man could marry was not fixed. When a man died, his son ‘inherited’ all his wives except his own mother. A savage custom of the society was to bury their female infants alive. Modern day abortion being no different other than being more sophisticated. Even if a man did not wish to bury his daughter alive, he still had to uphold this ‘honourable’ tradition, being unable to resist social pressures. Drunkenness and gambling were common vices. It was during such times that women were sold off in lieu of debts or offered as guarantees. One point worthy of mention is that in spite of women being treated in the manner mentioned above it was still considered an act of cowardice for a man to violently attack or show aggression to a woman.
It was at this time and to such a community of drunken, male dominated and war mongering people that Allah Ta’ala chose to send His Final Prophet (May Peace be upon him) with the final revelation – Al Quraan. In a period of 23 years the Noble Messenger of Allah made such an effort and prepared these ‘backward’ desert dwellers to become the beacons of light that would radiate out of the sand dunes of the deserts of Arabia to illuminate the minds, hearts and souls of humanity who were then grovelling in the oceans of darkness. Together with removing Idol worship, forging human brotherhood between the black and the white, the slave and the master, uplifting the oppressed and downtrodden, giving hope to the weak, inculcating sober habits and perfecting good character he also redefined the position of women in society and restored to them their equality, honour, dignity, humanity and position in society. No more was a woman a mere commodity with no rights but rather she was recognised as an individual with full rights to ownership, education, inheritance, respect, honour and marriage. Perhaps the highest accolade given to a woman was that Islam recognised her sacrifice during child bearing and birth (Qur’an-Surah 46, Verse 15) and therefore made her deserving of most respect from her children even above the father (Hadith-Bukhari & Muslim) and also categorically stating that Your Heaven lies under the feet of your mother’ (Hadith-Ahmad, Nasai)
This venerated position of women was imprinted on the psyche of every male of the society. This was achieved through equating the service and happiness of parents to great and meritorious acts like striving in the Path of Allah and Hijrah (migration) for the sake of Allah. Such was the zeal with which the once male dominated society treated and served their women that a companion once carried his mother on his back to allow for her to fulfil the rights of the Haj (Pilgrimage) and yet thereafter acknowledging that he had not fulfilled the right of her one ‘turning’ towards him as an infant out of concern for his well being.
 The Noble Messenger of Allah(peace be upon him) also said, Among the Muslims the most perfect, as regards his faith, is the one whose character is excellent, and the best among you are those who treat their women well’ (Hadith-Tirmidhi)In another narration it is mentioned I command you to take good care of the women’ (Hadith-Bukhari) and also, ‘Do not beat Allah’s female servants (i.e women)’ (Hadith-Abu Da’ud, Ibn Majah). The Noble Messenger of Allah(peace be upon him) also said ‘How does anyone of you beat his wife as he beats his camel and then embraces her?’ (Hadith-Al-Bukhari) 
Based on the above some scholars like Ata bin Rabah (May Allah’s mercy be with him) stated, the fact that the Noble Messenger of Allah(pbuh) never resorted to the permission of beating and said, ‘He who beats his wife is not a good person’ (Hazimi, al-Itibar)
From the above we learn that Islam encourages the kind treatment of women and forbids in both word and spirit, their abuse in any form, be it physical, verbal, emotional and psychological. It therefore stands to reason that rape is something that Islam condemns in the strongest terms and, in fact a rapist in an Islamic country would be sentenced to death by the Islamic courts
It was this type of thought that permeated the psyche of Muslim societies from the time of the Noble Messenger of Allah (peace be upon him)until this day and any behaviour to the contrary by Muslims today is nothing other than their deviation from the principles advocated by Islam and the lifestyle of the Noble Messenger of Allah(pbuh). Issues like honour killings and spousal abuse in Muslim societies which are often highlighted in the media and for which Islam is criticised are practices that have their place in culture and have no basis in the Qur’aan and Sunnah.  Shariah always has an ‘inner’ as well as an ‘outer’ mechanism that are used to achieve its objectives. In the issue discussed, if the psyche of the society could be described as the ‘inner’ mechanism to allow for women to be respected and honoured then it must be said as an ‘outer’ mechanism Islam advocates the institution of Hijab so that women are judged for what they are truly worth and not merely objects for men’s gratification. As much as the media always makes an issue of and maligns the treatment of women in Islam it is interesting to note that Islam is the fastest growing religion in the world (Guiness book of records) and in the west, in particular, most reverts are women who have no hesitation in donning the hijab. In fact, they do so with much pride. 
In Islam rape and all other forms of women abuse are reviled. In fact The Noble Messenger of Allah (pbuh) discouraged and penalised adultery, fornication and rape.
Wa’il ibn Hujr reports of an incident when a woman was raped. When he the rapist was later positively identified the Messenger of Allah (peace be upon him ) said “Stone him to death.”(Hadith-Tirmidhi and Abu Dawud).
May  Almighty Allah Ta’ala grant us the wisdom, courage and moral strength to uphold the rights and dignity of our women in society …ameen. 
Thanks: Abu Muhammed

Tuesday, 26 March 2013

Who's fooling who???‏


Who’s fooling who???...April Fool’s Day
By Abu Muhammad Yusuf

It may be "cool"…but it’s a foolish and unislamic practise of another fool!
Allah, The Most Wise, says:
 "Truly Allah guides not one who transgresses and lies." (Qur’an-40:28)
"Curse of Allah upon those who lie." (Qur’an-3:61)

Origins and History of April Fool Day
There are differing opinions concerning how this day originated:
·          Some said it developed from the celebrations of spring at the equinox on March 21.
·         Some said that this innovation appeared in France in 1564 CE, after the introduction of a new calendar, when a person who had refused to accept the new calendar became the victim of some people who had subjected him to embarrassment and made fun of him, so he became a laughing-stock for others.
·         Some said that this innovation goes back to ancient times and the pagan celebrations connected to a specific date at the beginning of spring, so this is the remnant of pagan rituals. It was said that hunting in some countries was unsuccessful during the first days of the hunt in some countries. This was the origin of these lies which are made up on the first day of April.
·         The Europeans call "April Fool" le poisson d'avril (lit. "April fish"). The reason for this is that the sun moves from the zodiacal house of Pisces to the next house, or because the word poisson, which means fish, is a distortion of the word passion, which means suffering, so it is a symbol of the suffering endured by Jesus (peace be upon him), according to the claims of the Christians, and they claim that this happened in the first week of April.
·          Presently people call this day April Fools' Day, as it is known to the English. That is because of the lies that they tell so that those who hear them might believe them and thus become a victim for those who are making fun of him.
The first mention of April Fool in the English language was in a magazine known as Dreck Magazine. On the second day of April in 1698 CE, this magazine mentioned that a number of people were invited to come and watch the washing of black people in the Tower of London on the morning of the first day of April.
'Aasim ibn 'Abd-Allaah al-Qurawayti wrote that many of us celebrate what is known as April fool or, if it is translated literally, the "trick of April". But how much do we know of the bitter secret behind this day? According to his research Islam was flourishing in Spain and those seeking the downfall of Islam made a careful study and concluded that it was because of the taqwa(piety) of the Muslims that Islam was so successful. So they introduced the younger Muslim generation to wine and other intoxicants and made such evils freely and cheaply available.
This tactic evil tactic produced results and the faith of the Muslims began to weaken, especially among the young generation in Spain. The result of that was that the enemies of Islam subdued the whole of Spain and put an end to the Muslim rule of that land which had lasted for more than eight hundred years. The last stronghold of the Muslims, in Grenada, fell on April 1st, hence they considered this to be the "trick of April."
From that year until the present, they celebrate this day and consider the Muslims to be fools. They do not regard only the army at Granada to be fools who were easily deceived; rather they apply that to the entire Muslim Ummah. It is ignorant of us to join in these celebrations, and when we imitate them blindly in implementing this evil idea, this is a kind of blind imitation which confirms the foolishness of some of us in following them. Once we know the reason for this celebration, how can we celebrate our defeat?
Let us make a promise to ourselves never to celebrate this day. We have to learn from the Spanish experience and adhere to the reality of Islam and never allow our faith to be weakened again.
It does not matter what the origins of April fool are. What matters more is knowing the ruling on lying on this day, which custom we are sure did not exist during the first and best generations of Islam. It did not come from the Muslims, but rather from their enemies.
The evils perpetrated on April Fools' Day are many. Some people have been told that their child or spouse or someone who is dear to them has died and unable to bear this shock, they have suffered great trauma. Some have been told that they are being laid off, or that there has been a fire or an accident in which their family has been killed, so they suffer paralysis or heart attacks, or similar diseases. There are the endless stories and incidents that we hear of, all of which are lies which are forbidden in Islam and unacceptable to common sense or honest chivalry.
Islam forbids lying even in jest and it forbids frightening a Muslim whether in seriousness or in jest, in words or in actions.
Abu Umamah Al-Bahili (May Allah be pleased with him) reported: Messenger of Allah (PBUH) said, " I guarantee a home in the middle of Jannah for one who abandons lying even if its just for the sake of fun'' (Hadith-Abu Dawud).
It was narrated from Abu Hurayrah(RA) that the Messenger of Allah(peace be upon) said:"The signs of the hypocrite are three: when he speaks, he lieswhen he makes a promise, he breaks it; and when he is entrusted with something, he betrays that trust." (Narrated by al-Bukhaari, 33; Muslim, 59)
Hazrat Wasilah reported that the Messenger of Allah(peace be upon) said: "Do not display pleasure at your brothers misfortune."(Hadith-Tirmizi)
It was narrated that Abu Hurayrah(RA) said: "They said, 'O Messenger of Allaah, you joke with us.' He said, 'But I only speak the truth. " (Hadith narrated by al-Tirmidhi, 1990)
The Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) said: "Whoever imitates a people is one of them." (Hadith narrated by Ahmad)
It was narrated by Mu'aawiyah ibn Haydah that he heard the Prophet (pbuh) say: 'Woe to the one who talks to make the people laugh and tells lies, woe to him, woe to him." (narrated by al-Tirmidhi, 235. He said: this is a hasan hadeeth. Also narrated by Abu Dawood, 4990).
It was narrated by Asmaa´ bint Yazeed that the Messenger of Allaah (pbuh) said: "It is not permissible to tell lies except in three (cases): when a man speaks to his wife in a way to please her; lying in war; and lying in order to reconcile between people." (Narrated by al-Tirmidhi, 1939)
When our Muslim Ummah is being disgraced and humiliated by the Kuffaar from East to West, how is it possible for a believer with even a minute degree of Imaan(faith) to engage in this evil custom of April Fool's Day!

The Husband Who Was Too Shy To Look At His Wife‏


The Husband Who Was Too Shy To Look At His Wife 

....So I said to him: “And the likes of her truly deserve that from you.”....



This story was recounted by Prof. Khalid Al-Jubeir, consulting cardiovascular surgeon, in one of his lectures:
Once I operated on a two and a half year old child. It was Tuesday, and on Wednesday the child was in good health. On Thursday at 11:15 am – and I’ll never forget the time because of the shock I experienced – one of the nurses informed me that the heart and breathing of the child had stopped. I hurried to the child and performed cardiac massage for 45 minutes and during that entire time the heart would not work.
Then, ALLAH decreed for the heart to resume function and we thanked HIM. I went to inform the child’s family about his condition. As you know, it is very difficult to inform the patient’s family about his condition when it’s bad. This is one of the most difficult situations a doctor is subjected to but it is necessary. So I looked for the child’s father whom I couldn’t find. Then I found his mother. I told her that the child’s cardiac arrest was due to bleeding in his throat; we don’t know the cause of this bleeding and fear that his brain is dead. So how do you think she responded? Did she cry? Did she blame me? No, nothing of the sort. Instead, she said “Alhamdulillah” (All Praise is due to ALLAH) and left me.
After 10 days, the child started moving. We thanked ALLAH and were happy that his brain condition was reasonable. After 12 days, the heart stopped again because of the same bleeding. We performed another cardiac massage for 45 minutes but this time his heart didn’t respond. I told his mother that there was no hope. So she said: “Alhamdulillah. O ALLAH, if there is good in his recovery, then cure him, O my Lord.”
With the grace of ALLAH, his heart started functioning again. He suffered six similar cardiac arrests till a trachea specialist was able to stop the bleeding and the heart started working properly. Now, three and a half months had passed and the child was recovering but did not move. Then just as he started moving, he was afflicted with a very large and strange pus-filled abscess in his head, the likes of which I had never seen. I informed his mother of the serious development. She said “Alhamdulillah” and left me.
We immediately turned him over to the surgical unit that deals with the brain and nervous system and they took over his treatment. Three weeks later, the boy recovered from this abscess but was still not moving. Two weeks pass and he suffers from a strange blood poisoning and his temperature reaches 41.2°C (106°F). I again informed his mother of the serious development and she said with patience and certainty: “Alhamdulillah. O ALLAH, if there is good in his recovery, then cure him.”
After seeing his mother who was with her child at Bed#5, I went to see another child at Bed#6. I found that child’s mother crying and screaming, “Doctor! Doctor! Do something! The boy’s temperature reached 37.6°C (99.68°F)! He’s going to die! He’s going to die!” I said with surprise, “Look at the mother of that child in Bed#5. Her child’s fever is over 41°C (106°F), yet she is patient and praises ALLAH.” So she replied: “That woman isn’t conscious and has no senses”. At that point, I remembered the great Hadith of the Prophet (Sallallaahu Alaihi Wa Sallam): “Blessed are the strangers.” Just two words… but indeed two words that shake a nation! In 23 years of hospital service, I have never seen the likes of this patient sister.
We continued to care for him. Now, six and a half months have passed and the boy finally came out of the recovery unit – not talking, not seeing, not hearing, not moving, not smiling, and with an open chest in which you can see his beating heart. The mother changed the dressing regularly and remained patient and hopeful. Do you know what happened after that? Before I inform you, what do you think are the prospects of a child who has passed through all these dangers, agonies, and diseases? And what do you expect this patient mother to do whose child is at the brink of the grave and who is unable to do anything except supplicate and beseech ALLAH? Do you know what happened two and a half months later? The boy was completely cured by the mercy of ALLAH and as a reward for this pious mother. He now races his mother with his feet as if nothing happened and he became sound and healthy as he was before.
The story doesn’t end here. This is not what moved me and brought tears to my eyes. What filled my eyes with tears is what follows:
One and a half years after the child left the hospital, one of the brothers from the Operations Unit informed me that a man, his wife and two children wanted to see me. I asked who they were and he replied that he didn’t know them. So I went to see them, and I found the parents of the same child whom I operated upon. He was now five years old and like a flower in good health – as if nothing happened to him. With them also was a four-month old newborn. I welcomed them kindly and then jokingly asked the father whether the newborn was the 13th or 14th child. He looked at me with an astonishing smile as if he pitied me. He then said, “This is the second child, and the child upon whom you operated is our first born, bestowed upon us after 17 years of infertility. And after being granted that child, he was afflicted with the conditions that you’ve seen.”
At hearing this, I couldn’t control myself and my eyes filled with tears. I then involuntarily grabbed the man by the arm, and pulling him to my room, asked him about his wife: “Who is this wife of yours who after 17 years of infertility has this much patience with all the fatal conditions that afflict her first born?! Her heart cannot be barren! It must be fertile with Imaan!”Do you know what he said? Listen carefully my dear brothers and sisters. He said, “I was married to this woman for 19 years and for all these years she has never missed the night prayers except due to an authorized excuse. I have never witnessed her backbiting, gossiping, or lying. Whenever I leave home or return, she opens the door, supplicates for me, and receives me hospitably. And in everything she does, she demonstrates the utmost love, care, courtesy, and compassion.” The man completed by saying, “Indeed, doctor, because of all the noble manners and affection with which she treats me, I’m shy to lift up my eyes and look at her. So I said to him: “And the likes of her truly deserve that from you.”
The End…
ALLAH says: And We will surely test you with something of fear and hunger and a loss of wealth and lives and fruits, but give good tidings to the patient; Who, when calamity strikes them, say, “Indeed we belong to ALLAH, and indeed to HIM we will return.” Those are the ones upon whom are blessings from their Lord and mercy. And it is those who are the guided. (Surah Al-Baqarah 155-157)
Umm Salamah (the wife of the Prophet) said: I heard the Messenger of ALLAH (Sallallaahu Alaihi Wa Sallam) saying: “There is no Muslim who is stricken by a calamity and says what ALLAH has commanded him – ‘Indeed we belong to ALLAH, and indeed to Him we will return; O ALLAH, reward me for my affliction and compensate me with that which is better’ – except that ALLAH will grant him something better in exchange.” When Abu Salamah passed away, I said to myself: “What Muslim is better than Abu Salamah?” I then said the words, and ALLAH gave me the Messenger of ALLAH (Sallallaahu Alaihi Wa Sallam) in exchange. (Sahih Muslim Sharief)

Source : http://veiledmuslimah.wordpress.com/ 

கணவரை மகிழ்விப்பது எப்படி?


(அல்குர்ஆன், நபிமொழிகளின் ஒளியில்)


மனைவியின் அழகிய வரவேற்பு
பணியிலிருந்தோ அல்லது பயணத்திலிருந்தோ கணவன் வீட்டிற்கு வரும்போது அவரை நல்ல வார்த்தைகள் கூறி வாழ்த்துக்களுடன் வரவேற்று உபசரியுங்கள்.
முகமலர்ச்சியுடன் கணவரை எதிர்கொள்ளுங்கள்.

உங்களை அழகுபடுத்தி, உங்கள் கணவருக்குப் பிடித்தமான வாசனைத் திரவியங்களைப் பூசிக்கொள்ளுங்கள்.

சந்தோஷமான செய்தியை முதலில் தெரிவியுங்கள், கவலையான செய்தி ஏதேனும் இருந்தால் உங்கள் கணவர் அமைதி அடையும்வரை பிற்படுத்தி வையுங்கள்.
அன்பான, அரவணைப்பான வார்த்தைகளை உங்கள் கணவரிடத்தில் பயன்படுத்துங்கள் (வேலையிலோ அல்லது வரும் வழியிலோ ஏதாவது பிரச்சினைகளைச் சந்தித்திருக்கலாம்).
கணவருக்காக அக்கறையுடன் தயாரிக்கப்பட்ட உணவை, சரியான நேரத்திற்குள் பரிமாறுங்கள் (கணவருடன் சேர்ந்து உண்ணும் வாய்ப்பையும் ஏற்படுத்திக் கொள்ளுங்கள்).

இனிய குரலும் தேவையான கனிவும்
உங்கள் கணவரிடம் மென்மையான குரலில் அழகாக, அன்பாகப் பேசுங்கள். கணவரைத் தவிர வேறு எந்த ஆணிடமும் - குறிப்பாக -  மஹரம் அல்லாத ஆண்களுக்கு முன்னால் குழைந்து பேசக்கூடாது என்பதை மறந்துவிடவேண்டாம். உங்கள் கணவரிடத்தில் "உம்!! இல்லை!!" என்று அரைகுறையாகப் பேசி, அவரின் பேச்சை உதாசீனப்படுத்தாதீர்கள்

நறுமணமும் அலங்கரிப்பும்
உடலை அழகு-ஆரோக்கியமாக வைத்துக்கொள்ள சிரத்தையுடன் முயற்சி செய்யுங்கள். (வீட்டு வேலைகளை வேலைக்காரியோ அல்லது இயந்திரங்களின் உதவியோ இன்றி நாமே செய்ய முயற்சி செய்யவேண்டும். இதனால் உடல் ஆரோக்கியத்தையும் உடல் அழகையும் பேணுவதோடு பணச்செலவையும் குறைக்கலாம்).
உங்கள் கணவரோடு தனித்திருக்கும் வேளையில் மட்டும் மெல்லிய ஆடைகளைப் பயன்படுத்துங்கள்

தினமும் குளித்து உடலை சுத்தமாக வைத்துக்கொள்ளும் பழக்கத்தை மேற்கொள்ளுங்கள். குறிப்பாக மாதவிடாய் காலத்தில் சுத்தமாக வைத்துக்கொள்ளுவதில் அதிகமாக அக்கறை செலுத்துங்கள்

வீட்டிற்கு கணவன் வருவதற்கு முன்னால் உங்களை அழகுபடுத்திக் கொள்ளுங்கள். (அழுக்கான ஆடையுடன் முகத்தில் எண்ணெய் வடிந்திருக்கும் நிலையில் உங்கள் கணவரிடம் செல்லாதீர்கள்).

தடுக்கப்பட்ட முறையில் அதாவது ஹராமான முறையில் அலங்கரித்துக் கொள்ளக்கூடாது. (உதாரணமாக புருவத்தை மழித்துக் கொள்ளுதல், ஒட்டுமுடி வைத்துக் கொள்ளுதல்).
கணவனுக்குப் பிடித்தமான வாசனைத் திரவியம், கலர் துணிவகைகள் ஆகியவற்றைப் பயன்படுத்துங்கள்

முடி அலங்காரம், வாசனைத் திரவியங்கள், உடையின் வண்ணம் மற்றும் மாடல் ஆகியவற்றை கணவன் ரசிக்கும்படி அடிக்கடி மாற்றுங்கள். இவை அனைத்தும் மஹரம் இல்லாத ஆண்களுக்கு வெளிப்படுத்துவது ஹராம் என்பதை நினைவில் கொள்ளுங்கள்
நபி (ஸல்) அவர்களிடம் வினவப்பட்டது: "அனைவரையும் விடச் சிறந்த பெண் (மனைவி) யார்?" அண்ணலார் (ஸல்) அவர்கள் நவின்றார்கள்: "எந்தப் பெண் தன் கணவன் தன்னைப் பார்க்கும் போது அவனை மகிழ்விப்பாளோ, அவன் கட்டளையிட்டால் அவனுக்கு கீழ்ப்படிந்து நடப்பாளோ, தன் விஷயத்திலும் தன்னுடைய பொருளிலும் தன் கணவனுக்கு விருப்பமில்லாத எந்தப் போக்கையும் மேற்கொள்ளமாட்டாளோ அத்தகையவளே, அனைவரையும் விடச்சிறந்தவள்" ( நஸயீ).

இனிய வாழ்வின் திறவுகோல் தாம்பத்தியமே
திருமணத்தில் இணையும் ஆணும் பெண்ணும் ஒருவருக்கொருவர் தங்களது இயற்கையான உடல் தாகங்களை (அனுமதிக்கப்பட்ட முறையில்) செம்மையாகப் பகிர்ந்து கொள்வது இஸ்லாமியத் திருமணத்தின் முக்கிய குறிக்கோளாகும் என நபி (ஸல்) அவர்கள் உணர்த்தினார்கள் (புகாரி, முஸ்லிம், அபூதாவுத், நஸயீ).

"கணவன் தாம்பத்தியத்திற்காக மனைவியை அழைத்து, அவள் காரணமின்றி மறுத்து, அதனால் கணவன் அவள்மீது கோபங்கொண்டு அவ்விரவைக் கழித்தால், விடியும்வரை வானவர்கள் அப்பெண்ணை சபித்துக்கொண்டே இருப்பார்கள்" என நபி (ஸல்) அவர்கள் எச்சரித்தார்கள் (புகாரி, முஸ்லிம், அஹ்மத்).

நபி (ஸல்) அவர்கள் தெளிவாக்கினார்கள்: "கணவன் ஊரிலிருக்கும்போது அவனது அனுமதியின்றி எந்தப் பெண்ணும்(நஃபிலான) நோன்பு நோற்பது கூடாது. மேலும் தனது வீட்டில் கணவன் அனுமதியின்றி எவரையும் அனுமதிக்கக் கூடாது" (புகாரி, முஸ்லிம், அபூதாவூத், தாரமி).

உங்கள் கணவனுக்குத் தாம்பத்திய உறவு அவசியம் தேவை என்கிற சூழ்நிலையில் அதனை முதன்மைப் படுத்துங்கள் (பிறர் தவறாக எண்ணுவார்கள் என்றோ ஏதாவது பேசுவார்கள் என்றோ தள்ளிப்போடாதீர்கள்).

உங்களுடைய உடலை சுத்தமாகவும் வாசனையாகவும் வைத்துக் கொள்ளுங்கள்
கணவருடன் இனிய மொழியில் காதலைப் பரிமாறிக் கொள்ளுங்கள். (குடும்பத்தின் பிரச்சினைகளை மறந்துகூட அப்பொழுது வெளிப்படுத்தாதீர்கள். இல்லையென்றால் சந்தோஷமான சூழ்நிலையை சங்கடமான சூழ்நிலையாக அது மாற்றிவிடக்கூடும்)

உங்கள் கணவர் திருப்தி அடையும்வரை ஒத்துழையுங்கள்
தோதான நல்ல சூழ்நிலைகளில் உங்கள் கணவரை தாம்பத்தியத்திற்கு ஊக்குவியுங்கள் (உதாரணமாக வெளியூர் பயணத்திலிருந்து திரும்பியபோது அல்லது கணவருக்கு அமைதி தேவை என்னும் பட்சத்தில்).

அல்லாஹ் அருளியவற்றைக் கொண்டு திருப்தி கொள்வது
உங்களுடைய கணவன் ஏழையாகவோ சாதாரண வேலையிலோ இருந்தால் அதற்காக வாழ்க்கையை வெறுத்துவிடாதீர்கள். (பிறரின் கணவர்கள்போல் நீங்கள் இல்லையே என ஒப்புமையும் செய்யாதீர்கள். அது உங்கள் கணவருக்கு உங்கள்மீது வெறுப்பை உருவாக்கும்).
ஏழைகள், உடல் ஆரோக்கியம் இல்லாதவர்கள், ஊனமுற்றோர்கள் போன்ற நம் நிலைக்குக் கீழாக உள்ளவர்களைப் பார்த்தேனும் இறைவன் நம்மை இந்த நிலைக்கு உயர்த்தி வைத்திருப்பதை நினைத்து சந்தோஷப்படுங்கள்.

தன்னம்பிக்கையும் கணவருக்கு நீங்கள் அளிக்கும் ஊக்கமும்தான் உங்கள் வாழ்க்கையின் முன்னேற்றம் என்பதை மறந்துவிடாதீர்கள்.

உலக விஷயத்திலேயே மூழ்கிவிடவேண்டாம்
இவ்வுலக வாழ்க்கை மட்டும்தான் நமக்கு நோக்கம் என்று இருந்திட வேண்டாம்.
இதன் அர்த்தம் அல்லாஹ் அனுமதித்த இன்பங்களை அனுபவிக்கக் கூடாது என்பதல்ல, மறுமையின் சுகவாழ்வுக்கு எதிரான விஷயங்களைக் கவனமாகத் தவிர்த்து வாழ வேண்டும் என்பதே.

உங்கள் கணவரின் செலவைக் குறைக்கச் சொல்லி அதனை தர்மம் செய்யவும், ஏழைகளுக்கும் தேவைப்படும் மக்களுக்கும் கொடுக்க ஆர்வம் ஊட்டுங்கள்
அவசியம் இல்லாத பொருள்களை வாங்கிக்கேட்டு கணவனை நச்சரிக்காதீர்கள். (உங்கள் பெற்றோர் வீட்டில் கிடைத்த மாதிரி கணவனிடம் எதிர்பார்க்காதீர்கள். உங்கள் கணவனின் வசதிக்கேற்ப உங்களை மாற்றிக்கொள்ளுங்கள்).

பொருட்செல்வமும் பிள்ளைச் செலவமும் இவ்வுலக வாழ்வின் கவர்ச்சியாகும். நிலையான நல்லறங்களே உமது இறைவனிடம் கூலியில் சிறந்ததும் எதிர்பார்க்கப் படுவதில் சிறந்ததுமாகும். (அல்குர்ஆன் 18:46).

கணவனின் உதவியை வரவேற்றல் நன்றி செலுத்துதல்
நபி (ஸல்) அவர்கள் சொன்னார்கள்: "பெரும்பான்மையான பெண்கள் கணவனின் உதவியை நிராகரித்ததன் காரணமாக அவர்களை நரகத்தில் பார்த்தேன்" என்பதாக. எனவே கணவன் செய்த உதவிகளை ஒருபோதும் மறந்துவிடாதீர்கள்

உங்கள் கணவரின் உதவிகளுக்கு நன்றி செலுத்தும்போது உங்கள் கணவரை மேலும் உதவி செய்பவராகவும் உங்களைப் பலவழிகளில் சந்தோஷப் படுத்துபவராகவும் காண்பீர்கள்
உங்கள் கணவரின் நன்றியை மறக்கும்போது, உங்கள் கணவர் "இவளுக்குக் கூடுதலாக நல்லது செய்து என்ன பயன்?" என்று தன்னைத்தானே நொந்து கொள்வார்"

உறுதுணையும் உதவியும்
உங்கள் கணவருக்கு ஏதேனும் விபத்தின் காரணமாக ஊனம் ஏற்பட்டுவிட்டால் அல்லது வியாபாரத்தில் நஷ்டமடைந்துவிட்டால் பெண்களுக்கு அனுமதிக்கப்பட்ட சொந்தத் தொழில் மூலமாகவோ மற்றும் உங்கள் சொத்தின் மூலமாகவோ கணவனுக்குத் 'தோள்' கொடுங்கள்
கட்டுப்படுதல்

"ஒரு பெண் தனது ஐவேளைத் தொழுகையை(செம்மையாக)த் தொழுது (ரமழான்) மாதத்தில் நோன்பு நோற்று, தனது கற்பையும் காத்துக்கொண்டு (இறை ஆணைகளுக்கு மாற்றமில்லாத காரியங்களில்) தன் கணவனுக்குக் கட்டுப்பட்டும் நடந்து கொண்டால், 'நீ விரும்பும் எந்த வாயில் வழியாக வேண்டுமானாலும் சுவர்க்கத்தில் நுழையலாம்" என அவளிடம்(மறுமையில்) கூறப்படும்" என நபி (ஸல்) அவர்கள் நவின்றார்கள் (தப்ரானி, முஸ்னத் அஹ்மத்).

"ஒருவர் மற்றொருவருக்கு சாஷ்டாங்கம் (ஸஜ்தா) செய்யலாமென அனுமதி இருந்தால் மனைவியைக் கணவனுக்குத் தலை வணங்கி சாஷ்டாங்கம் (ஸஜ்தா) செய்ய ஆணையிட்டிருப்பேன்" என ரசூல் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள் (அபூதாவூத், நஸயீ, திர்மி, இப்னுமாஜா, பைஹகி).

கணவனுடைய அத்தனை கட்டளைகளையும் நிறைவேற்றுங்கள் - அது இறைவனுக்கு மாற்றமாக இல்லாதபோது
ஓர் இஸ்லாமியக் குடும்பத்தில் கணவன் தலைவன் என்பதையும் மனைவி கணவனுக்கு உதவி செய்பவள் என்பதையும் மறந்துவிடாதீர்கள்.

அமைதிப்படுத்துங்கள் (கோபமாக இருக்கும் போது)
முதலாவதாக, கணவரை எது கோபப்படுத்துமோ அச்செயலை/பேச்சைத் தவிர்த்துவிடுங்கள். அப்படி தவிர்க்க முடியாத சூழ்நிலையில் சமாதானப் படுத்துங்கள்.
நீங்கள் பிழை செய்திருந்தால் மன்னிப்புக் கேளுங்கள். (கோபமான சூழ்நிலையில் ஒருவருக்கொருவர் வீசிக் கொள்ளும் உப்பு-சப்பு பெறாத வார்த்தைகள்தான் விவாகரத்தில் முடிகிறது என்பதை எல்லோருமே அறிவார்கள்).

கணவர் தவறு செய்திருந்தால் அதனை நல்ல சூழ்நிலை பார்த்து சொல்ல முயற்சி செய்யுங்கள். அல்லது அவருடைய கோபம் குறையும்வரை அமைதியாகக் காத்திருந்து சாந்தமான முறையில் அவருடன் பேச்சுவார்த்தை நடத்துங்கள்.

குடும்பத்துக்கு அப்பாற்பட்ட விஷயத்தில் கணவர் கோபமுற்று இருந்தால், கோபம் குறையும்வரை காத்திருந்து பிறகு அவரை சமாதானப்படுத்த முயற்சி செய்யுங்கள். (உதாரணமாக வேலையில் பிரச்சினை, மற்றவர்களால் அவமானப் படுத்தப்பட்டிருத்தல்).
அவருடைய பிரச்சினைகளை அறிந்து கொள்ளும் பொருட்டு அந்தக் கோபமான நிலையிலேயே பற்பல கேள்விகளை எழுப்பி தொந்தரவு செய்யாதீர்கள்.

"என்ன நடந்தது? என்று நீங்கள் சொல்லித்தான் ஆகவேண்டும்" என்றோ "எது உங்களை கோபப்படுத்தியது? என்று எனக்கு தெரிந்துதான் ஆகவேண்டும்" என்றோ "நீங்கள் எதையோ மறைக்கிறீர்கள்! அதைத் தெரிந்து கொள்வதற்கு எனக்கு முழு உரிமை இருக்கின்றது!" என்றோ கேள்விக் கணைகளை எழுப்பி எரிகிற நெருப்பில் எண்ணெய் ஊற்றாதீர்கள்.

பாதுகாப்பது (கணவர் வீட்டில் இல்லாத போது)
"இன்னும், முஃமினான பெண்களுக்கும் நீர் கூறுவீராக அவர்கள் தங்கள் பார்வைகளைத் தாழ்த்திக் கொள்ள வேண்டும்; தங்கள் வெட்கத் தலங்களைப் பேணிக்காத்துக் கொள்ள வேண்டும்;. தங்கள் அலங்காரத்தை அதினின்று (இயல்பாக வெளியில்) தெரியக் கூடிய(கைகள், முகத்)தைத் தவிர (வேறு எதையும்) வெளிக் காட்டலாகாது இன்னும் தங்கள் முந்தானைகளால் அவர்கள் தங்கள் மார்புகளை மறைத்துக் கொள்ள வேண்டும்" (அல்குர்ஆன்: 24:31).

மேலும் அல்லாஹ் கூறுகிறான்: "நல்லொழுக்கமுள்ள மனைவியர் (தங்கள் கணவனிடம்) விசுவாசமாகவும், பணிந்தும் நடப்பார்கள். (தங்கள் கணவர்) இல்லாத சமயத்தில் அவர்களின் (செல்வம், உடைமை, மானம், மரியாதை) அனைத்தையும் பாதுகாப்பவர்களாகவும் இருப்பார்கள். (தங்கள் கணவருக்கு மாறு செய்ய மாட்டார்கள்)" (அல்குர்ஆன்: 4:34).

தடுக்கப்பட்ட நட்புகளைவிட்டும் உங்களைக் காத்துக் கொள்ளுங்கள்
குடும்பத்தின் ரகசியங்களை மற்றவரிடம் சொல்லாதீர்கள். (முக்கியமாக தாம்பத்தியம் மற்றும் உங்கள் கணவர் பிறரிடம் சொல்ல விரும்பாத விஷயங்கள்).
வீட்டில் உள்ள பொருள்களையும் குழந்தைகளையும் பேணிப் பாதுகாத்துக் கொள்ளுங்கள்.
கணவனுடைய பணத்தையும் சொத்துக்களையும் பாதுகாத்து வையுங்கள்.
கணவனுடைய அனுமதியின்றி வீட்டைவிட்டு வெளியேறாதீர்கள்.
அப்படியே உங்கள் கணவர் அனுமதித்தாலும் முழு ஹிஜாபுடனும் பாதுகாப்புடனும் வெளிச் செல்லுங்கள்.

உங்கள் கணவருக்குப் பிடிக்காதவர்களை வீட்டிற்குள் வர அனுமதிக்காதீர்கள்.
மஹரம் இல்லாத ஆண்களை நீங்கள் தனியாக இருக்கும் இடங்களில் அனுமதிக்காதீர்கள். (கணவனுடைய சகோதரர்கள், தாயின் சகோதரி மகன்கள், தந்தையின் சகோதரனின் மகன்கள் - போன்றவர்கள்தானே என்று அலட்சியமாக இருக்காதீர்கள்).
கணவருடைய பெற்றோர்களுடனும் உறவினர்களுடனும் நல்லபடியாக நடந்து கொள்ளுங்கள் - குறிப்பாக - கணவர் வீட்டில் இல்லாத நேரத்தில்.

பொறுமையும் பாதுகாப்பளித்தலும்
கஷ்டங்களை எதிர்கொள்ளும்போது பொறுமையுடன் இருங்கள்.
வாழ்க்கையில் இழப்புகள் சோதனைகள் (உங்களுக்கு, உங்கள் கணவருக்கு, குழந்தைகளுக்கு, உறவினர்களுக்கு, சொத்துக்களுக்கு...) ஏற்படும்போது இறைவனின் கூலியை எதிர்பார்த்து பொறுமை கொள்வது அவசியம் (உதாரணமாக : நோய், விபத்துகள், இறப்புகள்...).
அழைப்புப்பணியில் துன்பங்கள் ஏற்படும்போது (சிறைபிடிக்கப்படுதல், ஊனமாக்கப்படுதல் ...) பொறுமையுடன் இருந்து கணவரை மீண்டும் அல்லாஹ்வுடைய பாதையில் சுவர்க்கத்தை வேண்டி தியாகம் செய்ய உற்சாகப்படுத்துங்கள்.

உங்களிடம் உங்கள் கணவர் மோசமாக நடந்து கொள்ளும் வேளையிலும் அவரிடம் நீங்கள் நல்ல முறையாக நடந்து பாடம் புகட்டுங்கள். (இவள் நம்மீது இவ்வளவு அன்பு பொழியும்போது நாம் ஏன் இவளிடம் நல்ல முறையாக நடந்தக் கொள்ளக்கூடாது என்று நினைத்து வருந்தி தன் தவறுகளைத் திருத்திக் கொள்வார்).

இறைவனுக்கு அடிபணிவதிலும் அழைப்புப்பணி, தியாகம் ஆகியவற்றிலும் உதவியாக இருத்தல்
உங்கள் கணவருடன் ஒத்துழையுங்கள். கடமையான மற்றும் உபரியான வணக்கங்களை அவருக்கு நினைவுபடுத்துங்கள்.
இரவுத் தொழுகை தொழ அவருக்கு ஆர்வமூட்டுங்கள்.

அல்குர்ஆனை கேட்பதிலும் படிப்பதிலும் தனித்தும் கணவருடன் சேர்ந்தும் ஈடுபடுங்கள்.
இஸ்லாமிய பயான் கேஸட்டுகளைத் தனியாகவும் கணவருடனும் சேர்ந்தும் கேளுங்கள் (இருவரும் புரிந்து கொண்ட முக்கிய கருத்துகளை ஒருவருக்கொருவர் பரிமாற்றம் செய்து கொள்ளுங்கள்).

சுப்ஹுத் தொழுகைக்குப் பின்னரும், மஃரிப் தொழுகைக்கு முன்னரும் திக்ரு(இறைநினைவு)களில்  ஈடுபடுங்கள்.
பெண்களுக்கும் குழந்தைகளுக்கும் செய்யப்படும் அழைப்புப் பணிகளில் உங்களையும் உட்படுத்திக் கொள்ளுங்கள்.

இஸ்லாமிய சட்டங்களையும் பெண்களுக்குரிய நல்ல பண்புகளையும் கற்றுக் கொண்டு செயல்படுத்துங்கள்.
உங்களுடைய அன்புக் கணவருக்கு ஒத்தாசையாக இருந்து அவரை ஊக்கப்படுத்தி, அவருக்குத் தேவையான நல்ல கருத்துகளைச் சொல்லி அவரின் துன்பங்களில் பங்கெடுத்துக் கொள்ளுங்கள்.

உங்களுடைய பகுதி நேரத்தை ஒதுக்கி, கணவருடன் சேர்ந்து அழைப்பு பணிகளில் ஈடுபடுங்கள்.
அவசியமான நேரத்தில் அனைத்து தியாகங்களையும் செய்ய உங்கள் கணவருக்கு ஆர்வமூட்டி நீங்களும் உங்கள் குழந்தைகளும் அல்லாஹ்வுடைய பாதுகாப்பில் இருப்பதை நினைவுபடுத்துங்கள்.

அழகிய வீட்டுப் பராமரிப்பு
வீட்டை சுத்தமாகவும், அழகாகவும் நேர்த்தியாகவும் வைத்துக் கொள்ளுங்கள்
பொழுது போகாத நேரங்களில் வீட்டுப்பொருள்களை சீர்படுத்தி வையுங்கள். உங்கள் கைகளால் தயாரித்த அலங்காரப் பொருள்களைக் கொண்டு வீட்டை அழகுபடுத்துங்கள். (உங்கள் கணவர் மிக சந்தோஷம் அடைவார்).

தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட தரமான உணவுகளையும் புதிய வகையான உணவுகளையும் தயாரித்து உங்கள் கணவருக்கும் குழந்தைகளுக்கும் கொடுங்கள்.
அனைத்து வீட்டு வேலைகளையும் நேர்த்தியாகச் செய்ய கற்றுக்கொள்ளுங்கள்.
குழந்தைகளை எப்படி இஸ்லாமிய வழியில் வளர்ப்பது, பராமரிப்பது என்பதைக் கற்றுக்கொண்டு செயல்வடிவத்தில் வெளிப்படுத்துங்கள்.

குடும்பத்தையும் சொத்துக்களையும் பராமரித்தல்
கணவனுடைய பணத்தை, அவருடைய அனுமதி இல்லாமல் செலவழிக்காதீர்கள். (அது தர்மமாக இருந்தாலும் சரி. ஆனால், உங்கள் கணவர் உடன்படுவார் என்பது தெரிந்தால் செய்யலாம்).

வீடு, வாகனம் போன்றவற்ளை கணவன் வீட்டில் இல்லாத போது பாதுகாத்துக் கொள்ளுங்கள்.
குழந்தைகளை சுத்தப்படுத்தி நல்ல ஆடைகளை அணிவித்து அழகூட்டுங்கள். குழந்தைகளுடைய பாதுகாப்பு மற்றும் கல்வி விஷயங்களில் பேணி நடந்து நல்ல பண்புகள், இஸ்லாமிய அறிவு, நபிமார்களின் சரித்திரங்கள் நபித்தோழர்களின் தியாகங்கள் ஆகியவற்றையும் போதியுங்கள்.

நல்ல மனைவி சுவர்க்கத்தின் துணைவி
நல்ல பெண்களுக்கு முன்மாதிரியாக நபித்தோழியர் கதீஜா, ஆயிஷா, உம்மு ஸலமா, உம்முசுலைம் (ரலி) போன்றவர்களை எடுத்துக்கொள்ளுங்கள்.
கெட்ட பெண்களை அல்லது நடிகைகளைப் பின்பற்றுவதைத் தவிர்த்துக் கொள்ளுங்கள்.
கணவனுக்கு சமயோசித முடிவுகள் தேவையானபோது சொல்லிக் கொடுங்கள். (முதலில் அதற்கான அறிவை வளர்த்துக் கொள்ளுங்கள்).

கணவனுடைய திருப்தியைப் பெற்ற நிலையில் எப்பொழுதுமே இருக்க முயற்சி செய்யுங்கள்.
"ஒரு பெண் தன் கணவனது திருப்தியைப் பெற்ற நிலையில் மரணித்துவிட்டால் அவள் சொர்க்கத்தில் நுழைவாள்" என நபி (ஸல்) அவர்கள் அருளினார்கள் (திர்மிதி, இப்னுமாஜா).